1title1_left.jpg (5370 bytes) 1title1_right.jpg (11103 bytes)
   

  Αρχική
  Γυμνάσιο
  Αξιοθέατα
  Νέο Σούλι
  Κάμερες
  Καιρός
  Κοσμογραφία
  Συζητήσεις
  Αναφορές
  Αναζήτηση
  Επικοινωνία
           




 

ΜΕΝΟΙΚΙΟ ΟΡΟΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ιστορική αναδρομή

Το Μενοίκιο όρος, το βουνό που βρίσκεται βόρεια της Νέας Ζίχνης και χωρίζει την περιοχή από το νομό Δράμας, στα τουρκικά λεγόταν Μπους-νταγ δηλαδή παγωμένο μέρος. Μπος-νταγ σημαίνει γυμνό και άνυδρο, δηλαδή χωρίς δέντρα. Και επάνω τραπεζόμορφο όρος. Όταν υπήρχαν τα τσελιγγάτα 12.000 πρόβατα βοσκούσαν το καλοκαίρι. 

Με υψόμετρο 1962,78 μ. στην κορυφή του έχει μια λιμνούλα που λέγονταν επί τουρκοκρατίας Καραγκιόζ-γκιόλ = λίμνη, δηλ. του Μαυρομάτη. Σε κοιλώματα πάνω στην επίπεδη κορυφή του όρους Μενοίκιου σχηματίζονται μικρές λιμνούλες από το λιώσιμο του χιονιού ή ίσως από πηγές.  Υπάρχει ένα βάραθρο το Ισίν-Ντελίκ, δηλ η τρύπα του Ισίν, από το όνομα ενός βοσκού που αυτοκτόνησε σ' αυτή την σπηλιά. Στο βουνό αυτό σε καιρούς πολέμου παίχτηκαν διάφορα αληθινά πολεμικά δράματα ή μάχες. Υπήρξε το καταφύγιο των ανταρτών.

Το γυμνό αυτό βουνό μετά την δημιουργία της γης ήταν γεμάτο δέντρα, κατά την παλαιοντολογία της γης. Η γη άλλαξε πολλές φορές μορφή.

Με την ονομασία Μενοίκιον, φαίνεται πρώτη φορά, στο τυπικό του κτήτορα της Μονής Προδρόμου Σερρών, του Ιωάννου του επισκόπου Ζιχνών. Επίσης στα χρυσόβουλα και προστάγματα των Ανδρονίκων, αυτοκρατόρων του Βυζαντίου, του Στεφάνου Κράλη της Σερβίας και στο σιγίλιο του Πατριάρχη Ησαΐα. Αυτά όλα κατά το 14° αιώνα. Σε επανάληψη, στα παραπάνω έγγραφα βρίσκεται διατυπωμένο ως όρος Μενοικέως. Επίσης το βρίσκουμε με τους τύπους: όρος Μενοικέος, όρος του Μενοικέου. Σήμερα όρος Φαλακρό (Μποζ-νταγ) λέγεται το ανατολικό μέρος του βουνού προς τη Δράμα και το υπόλοιπο κατά τη μεριά των Σερρών, Μενοίκιο. Ο Αρβανίτης λέει: «επί του Φαλακρού όρους ή Μποζ-δαγ». Μερικοί γεωγράφοι ταυτίζουν το Μενοίκιο με το Δύσωρο που αναφέρει ο Ηρόδοτος, αλλά αυτό δεν αποδεικνύεται από τις ιστορικές πηγές.

 

 

Οριοθέτηση της περιοχής

Ο βιότοπος «Μενοίκιο όρος - Κούσκουρας» βρίσκεται στην κεντρική Μακεδονία, στα όρια των νομών Σερρών - Δράμας. Έχει συνολική έκταση 27.542 εκτάρια και περιλαμβάνει τα υψηλότερα τμήματα του Μενοικίου (κορυφή Κούσκουρα) και το φαράγγι του Τιμίου Προδρόμου που βρίσκεται στους δυτικούς πρόποδες του όρους.

Είναι ορεινή κυρίως περιοχή με έντονο και ποικίλο ανάγλυφο. Περιλαμβάνει υψηλές κορυφές, φαράγγια και πλαγιές, έντονα βραχώδη συμπλέγματα. Το υψόμετρο της περιοχής κυμαίνεται από 100 ως 1963 μ. Υπάρχει ποικιλία των μορφών βλάστησης, ειδών χλωρίδας και πανίδας (κυρίως ορνιθοπανίδας). Σημαντική έκταση καταλαμβάνουν τα λιβάδια και οι βραχώδεις περιοχές (31,3%), τα δάση οξιάς, τα δάση μικτών φυλλοβόλων πλατύφυλλων (δρυς, καστανιές κ.ά.) (19,2%), οι θάμνοι (19,8%) και οι μερικώς δασοσκεπείς εκτάσεις (19,6%). Τα δάση κωνοφόρων που υπάρχουν δημιουργήθηκαν από αναδασώσεις και καταλαμβάνουν ένα μικρό μέρος των δασών της περιοχής. Μικρή έκταση καταλαμβάνουν και οι αγροτικές εκτάσεις (8,6%). Τα λατομεία 0,3% και οι οικισμοί 0,9%.

Ανήκει διοικητικά στους νομούς Σερρών και Δράμας. Ειδικότερα στην περιοχή των Δήμων: Σερρών (Δημοτικά Διαμερίσματα Αγίου Ιωάννη, Ελαιώνα, Μαρμαρά, Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Επταμύλων, Οινούσας και Χιονοχωρίου), Εμμανουήλ Παπά (Δημοτικό Διαμερίσματα Αγίου Πνεύματος, στην Κοινότητα Άνω Βρόντους) και στο Δήμο Κάτω Νευροκοπίου (Δημοτικό Διαμέρισμα Μικρόπολης και Πανοράματος). Από δασική άποψη η περιοχή χωρίζεται σε έξι δασικά συμπλέγματα: Άνω Βρόντους, Τιμίου Προδρόμου, Ελαιώνα και Μενοικίου του Δασαρχείου Σερρών,   Μενοικίου   όρου   του   Δασαρχείου   Δράμας   και   Μενοικίου   του Δασαρχείου Κάτω Νευροκοπίου.

 

Η φυσιογνωμία της περιοχής

Στις αρχές του αιώνα, όταν η νομαδική κτηνοτροφία ήταν η επικρατέστερη μορφή της ορεινής οικονομίας, τα ορεινά λιβάδια του Μενοικίου γνώρισαν μεγάλη άνθηση. Όπως και στη Ροδόπη αναπτύχθηκε η οικονομία με βάση τους νομάδες, χάρη στα εκτεταμένα λιβάδια (Σαρακατσάνοι). Η ύπαρξη μέχρι σήμερα μιας σειράς ερειπωμένων και εγκαταλειμμένων οικισμών (ερείπια Δράνοβου, Μαρμαρά, Λάκκου και Επταμύλων) μαρτυρούν μια πολυάνθρωπη παρουσία και έντονη δραστηριότητα στην περιοχή. Κατά τη δεκαετία του '30 και μετά το 1950 παρατηρείται η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια διαχείρισης των δασών του Μενοικίου με θετικά αποτελέσματα.

 

Η χλωρίδα

Στην περιοχή συναντώνται τέσσερις από τις πέντε ζώνες βλάστησης που υπάρχουν συνολικά στην Ελλάδα: την παραμεσογειακή ζώνη, τη ζώνη της πλατύφυλλου δρυός, τη ζώνη της οξιάς και την υπαλπική ζώνη.

Υπάρχουν πάνω από 500 διαφορετικοί φυτικοί οργανισμοί που συνθέτουν 20 περίπου φυσικές φυτοκοινωνίες. Απ' αυτές οι έξι θεωρούνται ιδιαίτερης αξίας και πρέπει να προστατευθούν, όπως ο οικότοπος οξιάς -ελάτης, τα ορεινά δράση μαύρης πεύκης, τα δάση σκλήθρου, ο οικότοπος των υπαλπικών εκτάσεων, τα ασβεστολιθικά πρανή και το αιωνόβιο δάσος καστανιάς στη Μικρόπολη Δράμας. Το τελευταίο παρουσιάζει ιδιαίτερο επιστημονικό, αισθητικό και οικολογικό ενδιαφέρον. Αιωνόβιες καστανιές καταλαμβάνουν μία έκταση 250 στρ. Οι καστανιές είναι ηλικίας 20-140 ετών. Το δάσος περιλαμβάνει επίσης φυλλοβόλα πλατύφυλλα (γαύρος, φράξος, οστρυές, λεύκες, φουντουκιές). Αναγνωρίστηκαν σ' ολόκληρο τον βιότοπο 30 φυτικά είδη ως ενδημικά, 19 είδη υπάρχουν στον κόκκινο εθνικό κατάλογο και 8 είδη θεωρούνται σπάνια

Στους γκρεμούς και στα φαράγγια φτιάχνουν τις φωλιές τους τα όρνια, οι γυπαετοί, οι χρυσαεητοί, οι πετρίτες κι άλλα αρπακτικά πουλιά. Όμως το πιο χαρακτηριστικό πουλί αυτών των βιοτόπων είναι η Σβαρνίστρα, που σκαρφαλώνει στα βράχια ψάχνοντας για έντομα.

Οι ορθοπλαγιές και τα φαράγγια, επειδή είναι χώροι απρόσιτοι, κινδυνεύουν λιγότερο από τις ανθρώπινες επεμβάσεις. Παρ' όλα αυτά, κίνδυνοι όπως το κυνήγι και η διάνοιξη λατομείων και δρόμων απειλούν αυτούς τους μοναδικούς βιότοπους. Οι βραχώδεις σχηματισμοί ανήκουν στα πιο πολύτιμα οικοσυστήματα και χρειάζονται ιδιαίτερη προστασία.

 

 

Η πανίδα της περιοχής

 

 

Τα δάση, τα χορτολιβάδια, τα ρέματα και οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις του Μενοικίου προσφέρουν καταφύγιο για ένα σημαντικό αριθμό ζώων. Έως σήμερα έχουν καταγραφεί 31 είδη θηλαστικών, 15 είδη ερπετών και 6 αμφιβίων. Σημαντικός είναι για ένα ορεινό οικοσύστημα και ο αριθμός των ειδών των πουλιών που φτάνει τα 132 καταγεγραμμένα είδη.

Η ορνιθοπανίδα αποτελεί έναν από τους καλύτερους βιολογικούς δείκτες για την κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος. Η αξία μιας περιοχής όμως δεν εξαρτάται μόνο από τον αριθμό των ειδών που ζουν στην περιοχή αλλά και από τη σπανιότητα τους, την πυκνότητα τους στο χώρο και από τον τρόπο χρήσης της περιοχής (τροφοληψία, φώλιασμα κ.ά.). Ορισμένα είδη πτηνών χρησιμοποιούν περισσότερες θέσεις για φώλιασμα ενώ ζουν στην περιοχή όλη τη διάρκεια του έτους. Η φωλεοποίηση ξεκινά ήδη από το Φεβρουάριο. Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την ενδιαίτηση των ειδών έχουν να κάνουν με την επάρκεια της τροφής, τις προσφερόμενες θέσεις για ξεκούραση, την ύπαρξη ή όχι ενοχλήσεων στο περιβάλλον κ.ά. Επτά είδη πτηνών απειλούμενα. Τα ορτύκια και οι πέρδικες έχουν ελαττωθεί σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες. Εξαιτίας αυτής της έλλειψης παρατηρείται τροφοπενία των αρπακτικών (χρυσαετού).

Συναντώνται και αρκετοί είδη θηλαστικών τα οποία είτε φωλιάζουν είτε χρησιμοποιούν την περιοχή για να καλύψουν εποχιακές διατροφικές ανάγκες τους. Οι λαγοί και τα ζαρκάδια έχουν μειωθεί. Υπάρχουν προς τη μεριά της Δράμας και μεγαλύτερα θηλαστικά, λύκοι και αρκούδες. Πολλά πτηνά και θηλαστικά κινδυνεύουν από την παράνομη θήρα, τα δηλητηριασμένα δολώματα, την παγίδευση ατόμων και η συλλογή αυγών.

Σήμερα όμως ο σύγχρονος άνθρωπος, δεν κατανοεί ότι προστατεύοντας τη ζωή και τη φύση προστατεύει τον ίδιο του τον εαυτό. Δυστυχώς όμως ο άνθρωπος εξασκεί απέναντι τους μορφές άχρηστης βίας, όπως το κυνήγι, που είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνο για τον αφανισμό της ελληνικής πανίδας. Σήμερα στην Ελλάδα, 113 είδη πουλιών και 8 είδη θηλαστικών απειλούνται με ολοκληρωτικό αφανισμό εξ' αιτίας της δράσης 350.0000 συμπολιτών μας που εξακολουθούν να εξασκούν την ανώτερη μορφή πολέμου των ειδών το ΚΥΝΗΓΙ. Η αρκούδα βρίσκεται στην κορυφή της οικολογικής (τροφικής) πυραμίδας της ευρωπαϊκής πανίδας, μαζί με το λύγκα, τον λύκο και τον αετό. Σε καμιά περίπτωση ο άνθρωπος κυνηγός δεν μπορεί να την υποκαταστήσει. Γι' .αυτό εξοντώνοντάς την επιφέρει τεράστιες διαταραχές στα οικοσυστήματα.Ας μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να σεβόμαστε το κάθε ζώο, το κάθε πουλί, το κάθε έντομο, που συμμετέχει στο «μεγάλο δέντρο της ζωής». Γιατί κάθε είδος στη φύση ελέγχει με την παρουσία του τη ζωή και την εξέλιξη κάποιου άλλου είδους και με τη σειρά του ελέγχεται από κάποιο άλλο ανώτερης τάξης.

Χωρίς εντομοφάγα πουλιά τα δέντρα θα πέθαιναν, χωρίς σαρκοφάγα τα φυτοφάγα ζώα, θα κατέστρεφαν τις καλλιέργειες, χωρίς ζώα και πουλιά και έντομα και κάθε μορφή ζωής, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ζήσει σε αρμονία (;) με το φυσικό του περιβάλλον.

 

Πολιτισμικά στοιχεία

 

 
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου  

 

Η περιοχή του Μενοικίου διαθέτει μια αξιόλογη πολιτιστική κληρονομιά, αν και έντονα αραιοκατοικημένη. Στη θέση «Τούμπα» του οικισμού Αγίου Πνεύματος βρίσκεται προϊστορικός οικισμός, ενώ στο λόφο «Γραντίσκον» βόρεια του χωριού υπάρχουν λείψανα αρχαίου οικισμού. Ανατολικά από το μοναστήρι του Αγίου Πνεύματος υπάρχουν τρεις θολωτοί τάφοι, ενώ στη Μικρόπολη έχει βρεθεί ρωμαϊκός οικισμός που ανήκε στην αποικία των Φιλίππων.

Τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στο λόφο του Αγίου Κων/νου, οι λίθινοι κατεργασμένοι στις πλευρές πέλεκες, τα πέτρινα τσεκούρια, οι σμίλες, οι βαρείες, τα πήλινα όστρακα από τα διάφορα αγγεία, τα σφονδύλια και τα ειδώλια που ήταν σε χρήση στη νεολιθική εποχή, μας βεβαιώνουν ότι στο χωριό Άγιο Πνεύμα υπήρχε πανάρχαιος οικισμός από τους προϊστορικούς χρόνους.

Στο λόφο Κούτρα σώζεται ακόμη το νεκροταφείο με τους θολωτούς και κιβωτιόσχημους τάφους. Σώζεται και ένα δεύτερο νεκροταφείο στους λόφους Δρένιος, βόρεια του λόφου Γραντήσκου, με τους λαξευμένους θολωτούς μέσα στους βράχους τάφους.

Οι χείμαρροι του Αγίου Πνεύματος όταν πλημμυρίζουν, όπως είναι γνωστό σ' όλους τους κατοίκους, κατεβάζουν διάφορα νομίσματα, χάλκινα αργυρά όλων των εποχών, διαφόρων πόλεων και προ πάντων της ρωμαϊκής εποχής, με παραστάσεις Ρωμαίων αυτοκρατόρων (Μ. Αυρήλιου, Σεπτίμιου Σεβήρου, Κλαύδιου Β. κ.ά.) και του κοινού των Μακεδόνων. Βρέθηκαν επίσης νομίσματα και της πόλεως Ολύνθου. Τα νομίσματα και τα όστρακα όλων των εποχών που βρέθηκαν και βρίσκονται στην περιοχή του χωριού φανερώνουν ότι υπήρχε εδώ μία πόλη ακμάζουσα σε όλες τις εποχές, από τη νεολιθική μέχρι τη βυζαντινή εποχή, χωρίς διακοπή.

Η έλλειψη γεωγραφικών, ιστορικών και αρχαιολογικών πληροφοριών και ειδήσεων για τις πόλεις της περιοχής οφείλεται στο ότι οι πόλεις αυτές ήταν ηπειρωτικές, μακριά από τη θάλασσα, και δεν επικοινωνούσαν πολύ με τις παράλιες πόλεις. Ιδιαίτερα στην περιοχή αυτή, κατά τις διάφορες εποχές του μακρού παρελθόντος οι πόλεις υπέστησαν πολλές καταστροφές. Γι' αυτό χάθηκαν όλα τα ειδικά συγγράμματα για την Μακεδονία.

Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών που βρίσκεται στην ομώνυμη χαράδρα του Μενοικίου όρους είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία ιστορικού και θρησκευτικού ενδιαφέροντος για το νομό Σερρών. 

Η Ιερά Μονή Αγ. Πνεύματος, άλλα μικρότερα μοναστήρια, εκκλησίες βυζαντινές και μεταβυζαντινές που υπάρχουν σε πολλούς οικισμούς, τα ξωκλήσια που συνδυάζονται με θέσεις θέας και αναψυχής συνθέτουν μια πλούσια θρησκευτική κληρονομιά και παράδοση με ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη της περιοχής.

 Στοιχεία αρχιτεκτονικής κληρονομιάς υπάρχουν επίσης όπως π.χ. τα σπίτια με τη χαρακτηριστική Μακεδονική Αρχιτεκτονική στον οικισμό της Μικρόπολης και σε άλλους οικισμούς της περιοχής, καθώς και οι εγκαταλειμμένοι οικισμοί. Χτισμένοι συνήθως σε μεγαλύτερα υψόμετρα, από τους σημερινούς αλλά και προγενέστερους κατοίκους (ερείπια από καλύβες βοσκών) που φανερώνουν την παραγωγική σχέση ανθρώπου - φύσης κατά το παρελθόν.

 

Τρόποι εκμετάλλευσης

Η κτηνοτροφία, που είναι ο σημαντικότερος κλάδος εκμετάλλευσης, ακολουθεί σε σημαντικό βαθμό τους παραδοσιακούς τρόπους εκμετάλλευσης (ελεύθερη βοσκή). Η δασική εκμετάλλευση τα λατομεία και η γεωργία συμπληρώνουν το φάσμα των παραγωγικών δραστηριοτήτων της περιοχής. Υπάρχουν αρκετές δυνατότητες για την ανάπτυξη αγροτικών προϊόντων βιολογικής καλλιέργειας.

Ο μικρός βαθμός δασοκάλυψης της περιοχής σε συνδυασμό με την εκτεταμένη διάβρωση του εδάφους είναι το βασικότερο πρόβλημα του οικοσυστήματος που σχετίζεται με το μέλλον της ευρύτερης περιοχής. Επίσης υπάρχει ο κίνδυνος λειψυδρίας και ερημοποίησης της περιοχής. Η ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων είναι το ζητούμενο για τη διατήρηση των δασών και του ευρύτερου περιβάλλοντος. Η παρουσία, η διατήρηση και προστασία των αρπακτικών είναι ενδεικτικά για την κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος.  Η προστασία της άγριας ζωής και της βιοποικιλότητας, η προστασία σπάνιων και απειλούμενων ειδών χλωρίδας και πανίδας. Η πρόληψη κινδύνων άμεσης θανάτωσης ειδών πανίδας έχουν προτεραιότητα. Προέχει και η επίτευξη της υδρολογικής ισορροπίας και των υδατικών αποθεμάτων της περιοχής, της προστασίας της αισθητικής και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των τοπίων, η άρση των δυσμενών επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Οι παραπάνω στόχοι μπορούν να επιτευχθούν με τον εκσυγχρονισμό και αναμόρφωση της διαχείρισης των δασών, την ενημέρωση, εκπαίδευση και επιμόρφωση του προσωπικού των φορέων διαχείρισης, με ειδικά προγράμματα έργων προστασίας, ενημέρωσης και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, με την επιστημονική παρακολούθηση των εξελίξεων των φυσικών γεγονότων της περιοχής και με την αποτελεσματική φύλαξη και δίωξη των παραβατών.

 

Σημαντικές απειλές και τρόποι προστασίας

Ειδικά μέτρα προστασίας μπορούν να θεωρηθούν:

1.    Προστασία των ειδών από άμεση θανάτωση.

2.   Έλεγχος για παράνομα δηλητηριασμένα δολώματα και κατάλληλη ενημέρωση.

3.    Συστηματική παρακολούθηση των τροφικών πηγών και αρπακτικών στην περιοχή.

4.    Ελεγχόμενες δραστηριότητες αναψυχής (ορειβασία, ανεμοπτερισμός κ.ά.).

5.    Έλεγχος  για  παράνομη  συλλογή   αυγών  ή  σύλληψη   ζωντανών ατόμων.

6.    Επιμόρφωση και ευαισθητοποίηση του κοινού και ειδικών ομάδων (κυνηγοί, τοπικοί κάτοικοι, σχολεία, επισκέπτες κ.ά.).

7.   Έλεγχος της χρήσης γεωργικών φαρμάκων.

8.    Συντήρηση των δρόμων σε περιόδους που η ενόχληση για την άγρια πανίδα θα είναι όσο το δυνατό ελάχιστη.

9.    Σχεδιασμένη άσκηση της κτηνοτροφίας στην περιοχή.

10. Να ελέγχονται μεθοδικά οι λατομικές δραστηριότητες. Για το δάσος καστανιάς Μικρόπολης Δράμας προτείνονται ειδικότερες απαγορεύσεις.

 

Μορφές ανάπτυξης

Η βιολογική γεωργία στις πεδινές και ημιορεινές εκτάσεις της περιοχής, ο ορεινός τουρισμός, η περιήγηση, ο αγροτουρισμός και η δασική αναψυχή, αποτελούν καλές προοπτικές ανάπτυξης σε συνδυασμό με τη διατήρηση και προστασία του περιβάλλοντος.

Τα υπάρχοντα μονοπάτια και δρόμοι, αποτελούν σημαντική υποδομή για την ανάπτυξη ορεινού τουρισμού. Δυνατότητες αναψυχής, περιήγησης και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης προσφέρουν αξιοθέατα όπως η Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, το αισθητικό δάσος καστανιάς Μικρόπολης, τα «αλπικά τοπία, το καταφύγιο του ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Δράμας (κοντά στο δάσος καστανιάς), το μοναστήρι Αγ. Δημητρίου, θέσεις θέας και τα ιδιαίτερα τοπία στη θέση Άρτεμη και στην κοιλάδα του Τιμίου Προδρόμου, τα ερείπια χωριών (Δράνοβο, Λάκκος, οροπέδιο Καλλίπολης), οι πετρόκτιστες στάνες, οι θέσεις ανεμοπτερισμού, ο υδροηλεκτρικός σταθμός της ΔΕΗ με τον εκθεσιακό του χώρου και οι θέσεις αναρρίχησης στις απότομες πλαγιές της περιοχής.

Η προώθηση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της περιοχής επιτυγχάνεται με προγράμματα βελτιώσεων και ανάπτυξης της διαχείρισης του δάσους (προϊόντα ξύλου, βοσκήσιμη ύλη, λοιπά αγαθά, υδατικοί πόροι, θήρα, αναψυχή κ.ά.). Ειδικά σχέδια διαχείρισης των βοσκότοπων, βιολογική κτηνοτροφία, αλλαγές στο σύστημα της θήρας (με απαγορεύσεις, άδειες, κ.ά.) σωστή διαχείριση των υδατικών πόρων, βελτιώσεις της γεωργίας με εντατικοποίηση της βιολογικής γεωργίας, τυποποίηση επωνυμίας και τοπικής διάθεσης των γεωργικών προϊόντων.

Η προώθηση του ορεινού τουρισμού θα επιτευχθεί με έργα όπως η βελτίωση των οδικών αξόνων της περιοχής, χάραξη περισσότερων ορειβατικών μονοπατιών, διαδρομές περιήγησης, δημιουργία χώρων άθλησης, βελτιώσεις οικισμών, εγκαταστάσεις υποδοχής επισκεπτών (αγροτουρισμός). Επίσης η ανάδειξη της περιοχής προωθείται με την κήρυξη της περιοχής ως προστατευόμενης, με ενέργειες προβολής και ενημέρωσης, με κέντρα ενημέρωσης, με πολιτιστικές δραστηριότητες κ.ά.

Επίσης η ανάπτυξη της περιοχής βοηθείται από την επιστημονική παρακολούθηση της εξέλιξης των πληθυσμών της άγριας ζωής, την παρακολούθηση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, τις απογραφές και χαρτογραφήσεις της γης, τον αποτελεσματικότερο σχεδιασμό προγραμμάτων προστασίας και διαχείρισης της περιοχής.

 

 

 

Αβραμίδου Χαρίκλεια (Φιλόλογος)

Καλαθά Άννα (Φιλόλογος)

Αθανασιάδης Αθανάσιος (Μαθηματικός) 

Περιβαλλοντική Ομάδα

Λιούσα Στυλιανή

Σάββα Δήμητρα .

Παντζιούκα Στυλιανή

Καλοκύρης Γεώργιος

Αγοράκη Μάρθα

Σάββα Τάνια

Αβραμπάκη Ευαγγελία

Καλοκύρη Βαϊα

Πύρινης Γεώργιος

Καραγκιόζης Απόστολος

Σάββας Στέργιος

Γκόγκα Μάρθα

Βαλαβάνη Ζαχαρούλα

Αναστασιάδου Ευθαλία

Μαργαρίτη Μαρία

Αβοκάτος Ιωάννης

Καλαθάς Δημήτριος

Κρυωνάς Αθανάσιος